Pag-uwi ko galing mall nakakita ako ng isang batang lalaki nasa edad na 8 o 9 nanagarilyo sa may tindahan sa aming kanto. Npasabi tuloy ako " chuya nmo dong oiie! Tagnaon nako mauna pka ug kamtay sq bah! " at sinagot niya lamang aq ng isang ngiti. Naisip ko saan ang kanyang mga magulang? Wala nman sigurong magulang ang papayag na ang kanilang anak na sa murang edad ay mapasama na sa masamang bisyo. Hindi ko lubos maisip na sa murang edad ay marunong na ang batang pinoy. Nasaan ba ang mga "values" na tinuturo sa eskwelahan na nagtuturo sa kabutihang asal upang magturo sa kanila papunta sa tamang daan. Naisip ko kung hindi ako napalaki ng mabuti ng aking mama, saan na kaya ako ngayon? Kasama na kaya ako sa mga babae na nag bebenta ng kanilang dangal? Parang may pricetag sa kanilang dibdib na nagsasabi na bilhin mo ang aking dangal? Marahil nasa mga bars ako nakikipag inuman kahit kanino habang naninigarilyo na walang tigil hanggang sa maging bangag? Nasaan na kaya ako ngayon?


Hindi ko sinasabi ako ay perpekto, naging isang suwail rin ako na anak. Umabot ako sa punto na pinabayaan ko ang aking pag-aaral dahil puro lakwatsa na lang ang aking inaatupag at pakikipag inuman sa aking barkada. Pero ang mga panahon na iyon any tapos na. Ako lamang ay isa sa mga kabataang nasa estado ng " confusion" at kumukuha ng atensyon sa mga taong nasa paligid nila. Matagal ko ng tinuldukan ang panahon na iyon at bahagi na lamang ng aking madilim na nakaraan na nagpatibay sa aking loob. Ika nga "Yesterday ended Last night".


Hindi nga natin maikakaila sa panahon ngayon maraming kabataan ang hindi na alam kung saan sila patungo. Marami akong kakilala na lulong sa masamang bisyo na parang wala ng pag-asang nakikita. Marami na rin sa aking mga kaklase sa elementarya at highschool ang nabubuntis sa di tamang panahon. Naisip ko paano nag kinabukasan nila? Paano ang kanilang mga pangarap? May katuparan pa ba ang mga ito?


Ang mga kabataan nangangailangan ng gabay. Mga magulang kayo ang aming gabay.

buzz a comment :DD / up up and away.. ♥♥

a SINGLE LIFE often describes as a monotonous balderdash life. Well, i spent my life being a 99.9% single. Being single is like your alone though you have many acquaintances. You cant deny that how many times you tell that its good to be single but there is something lacking. I sometimes considered that being single is like living a life that no one cares. Where you feel uncared for, with no one to hold on to. When no one is there when you need a hug in the cold summer nights. You dont have anyone when you want someone to talk to. It is like your being so trapped somewhere else. You feel so lost and alone. Being envious with some other girls having their Romeo. It sucks seeing lovers walking in tha park while their hands were intertwined fit so perfectly. I want to feel to be in love again for the second time. It is so nice reminiscing the past when someone ask you for dance and you hug each other all night long with those cute slow passionate music. I was trapped all alone in couple's world. Most of my gals have their own lovelife happy and so in love. Well, there were slso some edge in having a single life. You all have the luxury of time and you can make more acquaintances. You can date or hang-out with boys any time you want. But you can never deny that it felt so enchanting having someone you always dream of. But now, im all alone in this yultide season. Celebrating it again alone and loveless, but i know that someday a guy will see the light that shines on me and realize that im the girl worth lovin for. =)

buzz a comment :DD / up up and away.. ♥♥